Dietetyczne trendy – dieta Intermittent Fasting

Istnieje wiele różnych harmonogramów IF, przykładowo można jeść tylko w ciągu 8 h każdego dnia i pościć przez resztę, a można też zdecydować się na spożywanie tylko jednego posiłku dziennie przez 2 dni w tygodniu. Do jednej z jego form można zaliczyć popularne niejedzenie po godzinie 18. Niezależnie od wybranego schematu IF w czasie postnym dozwolone jest spożywanie jedynie wody oraz czarnej kawy i herbaty. Oczywiście jednym z głównych powodów stosowania przerywanego postu jest redukcja masy ciała, gdyż teoretycznie w czasie postu następuje przełączenie metaboliczne w którym organizm wyczerpuje zapasy glukozy i zaczyna spalać tłuszcz, czyli tkankę tłuszczową.

Plusy i minusy IF

Do pozytywnych aspektów IF należy brak lub przynajmniej ograniczenie pojadania, z czym wiele osób ma problem, szczególnie wieczorem w czasie wypoczynku po pracy. Ponadto z perspektywy osób stosujących przerywany post, wystrzeganie się posiłku w określonej porze dnia czy też w określone dni, daje pełne prawo do najedzenia się do syta w przewidzianym oknie żywieniowym.

Niestety wiele osób nie trzyma się założeń IF i je modyfikuje, co może być niekorzystne dla zdrowia. W teorii okno żywieniowe, czyli czas, w którym spożywane są posiłki powinien wynosić 6-8 h, a niejednokrotnie osoby stosują IF ograniczają się do 1 posiłku w ciągu dnia, codziennie. To może skutkować dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego (wzdęcia, skurcze żołądka i jelit, zaparcia) czy niedoborami pokarmowymi i związanym z tym złym samopoczuciem oraz zaburzeniami odżywiania.

Czy to jest wyjście dla każdego?

Należy podkreślić, że przerywany post nie może być stosowany przez wszystkich. Nie powinny go praktykować m.in. dzieci i młodzież poniżej 18 r.ż., kobiety ciężarne i karmiące piersią, cukrzycy i inne osoby zmagające się z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, a także z zaburzeniami odżywiania. Przed jego rozpoczęciem warto skonsultować się z lekarzem i zapytać o ewentualne przeciwwskazania. Konsultacja medyczna jest również wskazana, jeśli już po rozpoczęciu IF pojawiają się bóle głowy, nudności czy niepokój.

A co mówią badania?

Pomijając przeciwwskazania, badania naukowe wskazują, że różnego rodzaju schematy intermittent fasting nie powinny być szkodliwe pod względem fizycznym i psychicznym (np. wahań nastroju) dla osób dorosłych zarówno z prawidłową masą ciała, jak i z nadwagą i otyłością. Dodatkowo wydaje się, że prawie każdy schemat IF przyczynia się do redukcji masy ciała, a więc osiągnięcia celu, do którego dąży większość osób praktykujących go. IF co drugi dzień może obniżyć stężenie glukozy i insuliny we krwi, jednak nie zmienia to faktu, że nie powinny go stosować chorzy z cukrzycą czy insulinoopornością, właśnie ze względu na intensywny głód odczuwany w dni postu.

Część osób deklaruje lepsze samopoczucie przy przerywanym poście. Jeśli dążymy do obniżenia masy ciała i nie wykazujemy wymienionych powyżej przeciwwskazań, warto rozważyć zastosowanie diety intermittent fasting.

Bibliografia

Patterson R. E., Sears D. D.: Metabolic Effects of Intermittent Fasting. Annual Review of Nutrition, 2017